Definition von manken im Türkisch Türkisch wörterbuch
(Osmanlı Dönemi) Fr. Elbiseleri prova veya teşhir etmek için terzilerin ve hazır elbise satıcılarının kullandığı tahtadan, kartondan, madenden vb. insan şekli
Terzilerin, giysi denemek, sergilemek için kullandıkları insan vücudu biçimindeki tahta, mukavva vb. kalıp
Genellikle moda evlerinde giysileri alıcılara gösterme işiyle görevli kimse, model
Genellikle moda evlerinde giysileri alıcılara göstermek işiyle görevli kimse, model
Ressam ve heykeltıraşların gerektikçe model gibi kullandıkları, türlü durumları alabilen eklemli, çoğunlukla tahtadan yapılmış insan veya hayvan örneği