Definition von mahkum mahkum im Türkisch Englisch wörterbuch
- mahkum
- convict
He was convicted of murder.
-O, cinayetten mahkûm edildi.
Tom has at least one conviction for drunken driving.
-Tom'un sarhoşken araba sürmekten en az bir mahkumiyeti var.
- mahkum etmek
- condemn
It is better to risk saving a guilty man than to condemn an innocent one.
-Masum birini mahkum etmektense suçlu bir adamı kurtarmayı göze almak daha iyidir.
- mahkum etmek
- convict
We now have all the evidence we need to convict Tom Jackson.
-Şu anda Tom Jackson'u mahkûm etmek için ihtiyacımız olan tüm kanıta sahibiz.
There wasn't enough evidence to convict him of the crime.
-Onu mahkûm etmek için suçla ilgili yeterli kanıt yoktu.
- mahkum etmek
- doom
- mahkum
- confined to
He is confined to bed now.
-O, şimdi yatağa mahkûm.
Tom was confined to a bed for three months.
-Tom üç ay boyunca bir yatağa mahkûm edildi.
- mahkum
- (Kanun) bane
- mahkum
- (Kanun) convicted
The convicted drug dealer was willing to comply with the authorities to have his death sentence reduced to a life sentence.
-Mahkûm uyuşturucu satıcısı ölüm cezasını ömür boyu hapis cezasına düşürtmek için yetkililere boyun eğmeye istekliydi.
No one has been convicted of the crime yet.
-Suçtan dolayı henüz kimse mahkûm edilmedi.
- mahkum
- inmate
The most dangerous inmate escaped.
-En tehlikeli mahkum kaçtı.
Many inmates on death row say they want to die.
-Ölüm hücresindeki birçok mahkum ölmek istediklerini söylüyorlar.
- mahkum
- prisoner
Five prisoners were recaptured, but three others are still at large.
-Beş mahkûm yeniden tutuklandı, ancak diğer üçü hâlâ serbest.
The prisoner was released.
-Mahkûm serbest bırakıldı.
- mahkum edilen
- convicted
- mahkum edilmiş
- convicted
- mahkum etme
- conviction
- mahkum etmek
- (Kanun) confine
- mahkum etmek
- imprison
- mahkum etmek
- damn
- mahkum olmak
- condemned
- mahkum olmak
- be obliged
- mahkum olmuş
- (Kanun) convicted
- mahkum
- captive
- mahkum etmek
- (Hukuk) to convict
We now have all the evidence we need to convict Tom Jackson.
-Şu anda Tom Jackson'u mahkûm etmek için ihtiyacımız olan tüm kanıta sahibiz.
There wasn't enough evidence to convict him of the crime.
-Onu mahkûm etmek için suçla ilgili yeterli kanıt yoktu.
- mahkum
- lag
- mahkum etme
- condemnation
- başarısızlığa eli mahkum olmak
- be a dead duck
- başarısızlığa mahkum
- foredoomed
- başarısızlığa mahkum
- doomed to failure
- eli mahkum
- doomed
- hapse mahkûm etmek
- to commit to prison
- idama mahkum etmek
- condemn to death
- idama mahkûm etmek
- to condemn to death
- ingiliz mahkum yazıları
- english prisoners' writings
- mahkum
- con
He is confined to bed now.
-O, şimdi yatağa mahkûm.
We now have all the evidence we need to convict Tom Jackson.
-Şu anda Tom Jackson'u mahkûm etmek için ihtiyacımız olan tüm kanıta sahibiz.
- mahkum edilebilir
- condemnable
- mahkum etmek
- sentence
- mahkum etmek
- adjudge
- mahkum etmek
- rap
- mahkum kalmak
- be confined to
- mahkum psikolojisi
- prison psychology
- mahkum yazıları
- prisoners' writings
- mahkum çalışma izni
- (Kanun) work release
- mahkum çalıştırma memuru
- (Askeri) employment officer
- mahkum çalıştırma subayı
- (Askeri) employment officer
- mahkûm
- law sentenced, condemned
- mahkûm
- sentenced, condemned, in chains; obliged to, forced to; convict
- mahkûm
- doomed to, destined to (an unhappy fate)
- mahkûm
- obliged to, forced to
- mahkûm
- person under sentence, convict
- mahkûm etmek
- 1. to sentence (to). 2. to condemn or doom (someone) (to)
- mahkûm etmek
- a) to condemn, to sentence b) to oblige, to doom
- mahkûm olmak
- a) to be condemned, to be sentenced b) to be obliged (to do sth), to be doomed
- mahvolmaya mahkum
- fated
- masrafları ödemeye mahkum olmak
- be cast in costs
- ölüme mahkum
- doomed
- ölüme mahkum etmek
- doom to death
- önceden mahkum etmek
- pre doom
- şartlı tahliye edilen mahkum
- parolee
Relevante Übersetzungen
Definition von mahkum mahkum im Türkisch Türkisch wörterbuch
- MAHKÛM
- (Osmanlı Dönemi) Aleyhinde hüküm verilmiş olan. Dâvayı kaybedip cezalanan
- MAHKÛM
- (Osmanlı Dönemi) Birisinin hükmü altında bulunan
- MAHKÛM
- (Osmanlı Dönemi) Zorunda ve mecburiyetinde olma. Katlanma
- mahkum
- Hüküm giymiş, hükümlü
- mahkum
- Hüküm giymiş kimse
- mahkum
- Kötü bir sonuca varması kaçınılmaz olan
- mahkum
- Zorunda olan, mecbur
- mahkûm etmek
- Hüküm giydirmek
- mahkûm etmek
- Kötü bir duruma sürüklemek
- mahkûm etmek
- Mecbur etmek
- mahkûm olmak
- Hüküm giymek
- mahkûm olmak
- Mecbur olmak
- mahkûm olmak
- Kötü bir duruma düşmek