müsaafe

Türkisch - Türkisch

Definition von müsaafe im Türkisch Türkisch wörterbuch

(Osmanlı Dönemi) Yardımlaşmak

(Osmanlı Dönemi) Bir kimse ile adavet edişmek, düşmanlık yapmak

(Hukuk) İzin verme

Silbentrennung

mü·sa·a·fe