Türkisch - Türkisch
Definition von münfai̇l im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Osmanlı Dönemi) Muztarib, kederli ve muğber olan. Bir şeyden canı sıkılan. Alınmış, gücenmiş. Bak: İnfiâl
- (Osmanlı Dönemi) (E) İnfiâl eden. Te'sir ile harekete geçen
- münfail
- Edilgin
- münfail
- (Osmanlı Dönemi) fiilden tesir gören, tesir ile harekete geçen
- münfail
- Gücenmiş, alınmış, kırgın