Türkisch - Türkisch
Definition von kus kus im Türkisch Türkisch wörterbuch
- KUS'UL
- (Osmanlı Dönemi) Kurt eniği
- KUS'UL
- (Osmanlı Dönemi) Yaramaz, leim, lânet edilen kimse
- KUSKUS
- (Osmanlı Dönemi) (KUSKUSA) (C: Kusâs) Kaba, kısa boylu erkek
- KÛS
- (Osmanlı Dönemi) f. Kös. Eskiden muharebelerde deve veya araba üstünde taşınarak çalınan büyük davul
- MA'KUS
- (Osmanlı Dönemi) (E) Tersine dönmüş, aksetmiş, başaşağı çevrilmiş, zıddı
- MA'KUS
- (Osmanlı Dönemi) Uğursuz
- kuskus
- Ufak ve yuvarlak taneler biçiminde kurutulmuş hamur
- kuskus
- Un, süt, yumurta, bulgur ile yapılan ufak ve yuvarlak taneler biçiminde kurutulmuş hamur
- kuskus
- Avustralya ve Yeni Gine'de yaşayan keseli bir hayvan