Definition von konutlu im Türkisch Englisch wörterbuch
- domiciled
- Simple past tense and past participle of domicile
- {a} haaving permanent residence
- {s} act of inhabiting, taking up residence
- living or residing (in a particular place)
- past of domicile
- If you are domiciled in a particular place, you live there. Frank is currently domiciled in Berlin. be domiciled in to live in a particular place
- konut
- {i} house
The last house was Tom's residence.
-Son ev Tom'un konutuydu.
They live in a council house.
-Onlar bir sosyal konutta yaşıyorlar.
- konut
- dwelling house
- konut
- housing
The severe housing shortage is partly to blame for the inflated rents.
-Yükselmiş kiralar için kısmen şiddetli konut sıkıntısı suçlanacaktır.
They could not get good housing.
-Onlar iyi konut alamadı.
- konut
- {i} domicile
- konut
- {i} dwelling
- konut
- {i} residence
The town was zoned for factories and residences.
-Kasaba fabrikalar ve konutlar için ayrıldı.
The last house was Tom's residence.
-Son ev Tom'un konutuydu.
- konut
- abode
- konut
- {i} quarters
I'm alone in my quarters.
-Ben konutumda yalnızım.
I want to go back to my quarters.
-Konutuma dönmek istiyorum.
- konut
- home
- konut
- lodging
- konut
- demeure
- konut
- tenement
- konut
- (İnşaat) host
- konut
- (İnşaat) residential building
- konut
- woon
- konut
- power distribution
- konut
- postulate
- konut
- dwelling place
- Konut
- residental
- konut
- the housing
- konut
- residential
This part of town is mainly residential.
-Şehrin bu bölümü ağırlıklı olarak konut.
This carpet is designed for residential use.
-Bu halı konut kullanımı için tasarlanmıştır.
- konut
- estates
- konut
- condo
- konut
- domicil
- konut
- abode, residence, habitation, dwelling, domicile
- konut
- habitation
- konut
- log., math. postulate
- konut
- seat
Relevante Übersetzungen
Definition von konutlu im Türkisch Türkisch wörterbuch
- Konut
- koyut
- konut
- Bir insanın yatıp kalktığı, iş zamanı dışında kaldığı veya tüzel kişiliği olan bir kuruluşun bulunduğu ev, apartman gibi yer, mesken, ikametgâh
- konut
- Bir insanın yatıp kalktığı, iş zamanı dışında kaldığı veya tüzel kişiliği olan bir kuruluşun bulunduğu ev, apartman gibi yer, mesken, ikametgâh: "Kimsenin konutuna dokunulamaz."- Anayasa
- konut
- Bir bilimin kuruluşunda temel görevi görmekle birlikte belik'ten daha az olma ve tanımlanmayan ilkel gerçek, koyut, postulat: Eukleides'in "Bir noktadan bir doğruya ancak bir paralel çizilebilir." yolundaki konutu gibi