Türkisch - Türkisch
Definition von kelif im Türkisch Türkisch wörterbuch
- Dağ evi
- Basit yapılışlı sığınak
- Küçük kulübe, ev
- Ağaçlardan örülerek yapılmış küçük kulübe
- Basit baraka
- KELİF
- (Osmanlı Dönemi) Haris kimse