Türkisch - Englisch
Definition von kefil im Türkisch Englisch wörterbuch
- guarantor
- bondsman
- guarantee
She guaranteed his debts.
-O onun borçlarına kefil oldu.
He guaranteed my debt.
-O, benim borcuma kefil oldu.
- warranter
- (Ticaret) bill of guarantee
- (Ticaret) aval
- indemnificator
- (Ticaret) surety aval
- (Ticaret) co-signer
- (Ticaret) accessory obligator
- bondslave
- guaranty
- surety
- (kadın) bondswoman
- bondman
- bondwoman
- guarantor, sponsor, surety
- voucher
- bail
Are you bailing on me?
-Bana kefil oluyor musun?
- sponsor
- (Kanun) caution
- security
- sponsorship
- bailsman
- kefil olmak
- vouch
- kefil olmak
- (Ticaret) vouch for
- kefil olmak
- guarantor
- kefil olmak
- go bail for
- kefil olmak
- go bail
- kefil olmak
- (Ticaret) guaranty
- kefil olup hapisten çıkar
- (Kanun) bail out
- kefil olma
- sponsion
- kefil borçluluğu
- (Ticaret) secondary liability
- kefil bulmak
- find bail
- kefil gösterilmesi
- (Kanun) furnishing of guarantee
- kefil göstermek
- to give security
- kefil olan
- sponsorial
- kefil olma
- (Kanun) acceptance for honour
- kefil olmak
- sponsor
- kefil olmak
- go bail for smb
- kefil olmak
- guarantee
- kefil olmak
- warrant
- kefil olmak
- stand security
- kefil olmak
- to stand surety (for sb), to go bail (for sb), to stand bail (for sb), to guarantee
- kefil olmak
- stand security for smb
- kefil olmak
- answer
- kefil olmak
- to act as guarantor (for), stand surety (for); to go bond (for)
- kefil olmak
- answer for
- kefil olmak (sanığa)
- go/stand bail for
- kefil olmak (senet)
- give security for due payment
- kefil olunabilir
- bailable
- kefil olunan kimse
- warrantee
- kefil verilmesi
- (Kanun) furnishing of guarantee
- kefil olmak
- stand surety
- kefil olmak
- {f} bond
- müteselsil kefil
- joint surety
- zincirleme kefil
- (Ticaret) joint surety
Relevante Übersetzungen
Türkisch - Türkisch
Definition von kefil im Türkisch Türkisch wörterbuch
- Borcunu ödemeyenin veya verdiği sözü yerine getirmeyenin bütün sorumluluğunu üzerine alan kimse: "Her hâllerine ben kefilim diyordu."- H. R. Gürpınar
- Borçlu borcunu ödemediğinde veya bir kimse verdiği sözü yerine getirmediğinde bütün sorumluluğu üzerine alan kimse
- (Osmanlı Dönemi) KABİL
- (Osmanlı Dönemi) HAMÎL
- (Hukuk) ZAİM
- (Osmanlı Dönemi) GARÎR
- ezin
- zamin
- KEFİL
- (Osmanlı Dönemi) (Kefâlet. den) Birisinin bir borcu ifâsı lâzım gelirken, ifâ etmediği takdirde, o borcu ifâyı kendi üzerine alan kimse. Kefâlet eden kimse
- kefil olmak
- Borçlu borcunu ödemediğinde veya bir kimse verdiği sözü yerine getirmediğinde bütün sorumluluğu üzerine almak
- Kefil olmak
- (Osmanlı Dönemi) KEFL
- Kefil olmak
- (Osmanlı Dönemi) TAZMİN
- Kefil olmak
- tekeffül etmek
- müteselsil kefil
- Borcun yerine getirilmesinde aynen borçlu gibi borcun ödenmesini üstlenen kimse
Relevante Übersetzungen
kefil
Silbentrennung
ke·filAussprache
Gemeinsame Collocations
kefil olmakResimler
Historie
Favoriten