karaçalı

Türkisch - Englisch

Definition von karaçalı im Türkisch Englisch wörterbuch: gorse; person who breaks up a friendship by carrying tales; furze; Christ's-thorn; sloe; blackthorn, gorse, furze, whin; mischief-maker (between people); (Tabiat Doğa) (bitki, Fam: cehrigiller,hünnapgiller,ünnabiye) [syn.: karaçalı, kaba diken] Jerusalem thorn, Christs thorn; blackthorn; (Botanik, Bitkibilim) prunus spinosa; black thorn; whin
karaçalı ile kaplı: furzy

Türkisch - Türkisch

Definition von karaçalı im Türkisch Türkisch wörterbuch: Hünnapgillerden, kurak yerlerde yetişen, çiçekleri altın sarısı renginde, dikenli bir bitki, çalı dikeni (Paliurus spinosa); Hünnapgillerden, kurak yerlerde yetişen, çiçekleri altın sarısı renginde, dikenli bir bitki; Rengi biraz daha kirli ve biraz siyahlığı olan barbunya balığı; İki kişinin arasına girerek ilişkileri bozan kimse; Hünnapgillerden, kurak yerlerde yetişen, çiçekleri altın sarısı renginde, dikenli bir bitki, çalı dikeni (Paliurus spinosa). İki kişinin arasına girerek ilişkileri bozan kimse; Kurak yerlerde yetişen, altın sarısı renginde çiçekleri olan dikenli bir bitki; çalı dikeni

karaçalı

Silbentrennung

ka·ra·ça·lı

Historie

Favoriten