Definition von kâhi̇n im Türkisch Türkisch wörterbuch
(Osmanlı Dönemi) Karışık ve tahmini sözlerle gaibden haber verdiği söylenen kimse. Haberci. Falcı
(Osmanlı Dönemi) Âlim.(Kâhinlere gaybi haberleri getirmek için şeytanlar, tâ semavata çıkıp kulak veriyorlar, yarım yamalak yanlış haberler getiriyorlar diye tefsirlerdeki ifadelerin bir hakikatı şu olmak gerektir ki; semavat memleketinin pâyitahtına kadar gidip o cüz'i haberi almak değildir. Belki cevv-i havaya dahi şumulü bulunan semavat memleketinin (teşbihte hata yok) karakol haneleri hükmünde bazı mevkileri var ki, o mevkilerde Arz mem
Doğaüstü yollardan gizli, bilinmeyen şeyleri, geleceği bilme iddiasında bulunan kimse: "F. R. Atay'a bu mücadeleyi kazanacağımızı kâhinler haber vermediler."- O. S. Orhon