isyancılar

listen to the pronunciation of isyancılar
Türkisch - Englisch
rebels
third-person singular of rebel
plural of rebel
isyan
insurrection
isyancı
{s} rebellious
isyan
riot

The worst riot was in Chicago. - En kötü isyan Şikago'da idi.

The riot spread across the city. - İsyan şehirde yayıldı.

isyan
{i} rebellion

He said the only answer was a slave rebellion. - O, tek cevabın bir köle isyanı olduğunu söyledi.

The troops easily put down the rebellion. - Askerler isyanı kolayca bastırdı.

isyancı
rebel

All rebels were already dead. - Tüm isyancılar zaten ölmüştü.

Rebel forces prepared to fight. - İsyancı kuvvetler döğüşmek için hazırlandı.

isyan
revolt

The Maccabean revolt was started by Matityahu HaKohen. - Maccabi isyanı Matityahu Hakohen tarafından başlatıldı.

The revolt was put down with little trouble. - İsyan küçük bir sorun ile bastırıldı.

isyan
uprising

The uprising was brutally suppressed. - İsyan çok sert bir biçimde bastırıldı.

isyan
mutiny

A mutiny on my ship? It's completely impossible. - Benim gemimde bir isyan mı? Bu tamamen imkansız.

isyan
outbreak
isyan
sedition
isyan
(Askeri) munity
isyan
insurgent

About thirty insurgents were killed. - Yaklaşık otuz isyancı öldürüldü.

isyan
rising
isyancı
insurrectional
isyancı
mutineer
isyancı
insurrectionary
isyan
rebellion, revolt, mutiny, riot, rising, uprising, insurrection
isyan
insurgence
isyan
insurgency
isyan
contumacy
isyan
risinq
isyancı
insurgent

About thirty insurgents were killed. - Yaklaşık otuz isyancı öldürüldü.

isyancı
mutinous
isyancı
insurrectionist
isyancı
rebel, mutineer; rebellious
isyancı
rioter

A few rioters were seriously injured. - Birkaç isyancı ciddi biçimde yaralandı.

The rioters threw cobblestones. - İsyancılar kaldırım taşlarını fırlattı.

Türkisch - Türkisch

Definition von isyancılar im Türkisch Türkisch wörterbuch

isyan
Bir düzene veya emre boyun eğmeme, uymama, itaat etmeme
isyan
(Osmanlı Dönemi) baş kaldırmak, söz dinlememek, ayaklanmak
isyan
Herhangi bir amaçla kurulu düzene veya devlet güçlerine karşı gelme, baş kaldırma, ayaklanma
isyan
Bir düzene veya emre boyun eğmeme, uymama, itaat etmeme: "Bu kız beni ilk defa çevreme karşı isyandan, her şeye ibrazdan kurtardı."- H. E. Adıvar
isyan
Ayaklanma
isyancı
Baş kaldırıcı (kimse), asi
İSYAN
(Osmanlı Dönemi) İtaatsizlik. Emre karşı gelmek. Ayaklanmak
İsyan
(Osmanlı Dönemi) MUBİK
isyancılar
Favoriten