Türkisch - Türkisch
Definition von i̇nabe im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Hukuk) Müridin şeyhinden dervişlik izni alması; tövbe; tanrıya inanma
- (Osmanlı Dönemi) Günahları terk ile Hakka dönüş. Hakka tâbi bir mürşide bağlanmak. (Hakk'a ikbal ü teveccüh ve âyât-ı hakkı teemmül ile tevbedir ki, asl-ı hakikatı hayır nöbetine girmek demektir.) (E.T
- inabe
- Tanrı yoluna girme
- inabe
- Müridin bir tarikat şeyhinden dervisşlik iznini alması
- inabe
- Tövbekar olma
- inâbe
- (Osmanlı Dönemi) günahları terk ile Hakka dönüş