Türkisch - Türkisch
Definition von hulul im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Osmanlı Dönemi) Fiz: Mesamatı olan bir perde ile ayrılan iki akıcı cisimde mevcut bazı maddelerin birinden diğerine geçmesi hâdisesi ki, barsaklarda olan imtisas bu tarzdadır
- (Osmanlı Dönemi) Bir menzile inmek
- (Osmanlı Dönemi) Vuku' bulmak. Zuhur etmek
- (Osmanlı Dönemi) Kim: Bazı akıcı cisimlerin vücud mesâmâtından kolaylıkla geçebilmesi ve bu esâsa dayanan kimya tahlil usulü
- (Osmanlı Dönemi) Gelip çatmak
- (Osmanlı Dönemi) Halletmek
- (Osmanlı Dönemi) Birinin veya birkaç kimsenin sevgi veya itimadını kazanmak, içlerine onlardan görünüp girmek
- (Osmanlı Dönemi) Girme. Dâhil olma. İçine gizlice giriş
- Tasavvufta, Allah'ın maddasel ve bedensel kuluyla birleşerek tekleşmesi
- Gelip çatma, girme
- (Osmanlı Dönemi) ZUHUR