gazel

Türkisch - Englisch

Definition von gazel im Türkisch Englisch wörterbuch: ode; Ottoman poet. ghazel, ghazal, gazel; classical Turkish mus. extemporaneous vocal taksim; lyric; autumn leaf; gazelle
gazel boynuzu: (Tabiat Doğa) (bitki, Fam: baklagiller,bakliye fasilesi) [syn.: gazel boynuzu, taş yoncası] bird's-foot trefoil, birdsfoot, trefoil
gazel okumak: 1. to recite a ghazel. 2. classical Turkish mus. to extemporize a taksim vocally. 3. (Konuşma Dili) to talk bunk (in order to deceive or distract someone)
hariçten gazel okumak/atmak: 1. to offer one's ideas on a subject without knowing anything about it. 2. to break rudely into a conversation

Englisch - Englisch

Definition von gazel im Englisch Englisch wörterbuch: The black currant; also, the wild plum

Türkisch - Türkisch

Definition von gazel im Türkisch Türkisch wörterbuch: Divan edebiyatında beş ile on beş beyit arasında değişen, ilk beytinin dizeleri birbiriyle, sonraki beyitlerinin ikinci dizeleri birinci beyitle uyaklı, en çok lirik konularda yazılan nazım biçimi: "O mecmuadaki gazelleri yüksek sesle okurken eski şiir lehçemizdeki beliğ ve rindane edaların zevkine varıyorum."- Y. K. Beyatlı; (müzik) Klasik Türk müziğinde belli bir kurala bağlı olmadan bir kişi tarafından herhangi bir makamda gezinerek sesle yapılan taksim: "Yanımızdaki vagonda bir gazel başladı."- Y. Z. Ortaç; (Osmanlı Dönemi) Lâtif şey; (Osmanlı Dönemi) Güzel kadınların bahsi ve medhi; (Osmanlı Dönemi) Edb: Klâsik şark şiirlerinin en çok kullanılan ve (5-15) beyitlik şekil; (Osmanlı Dönemi) Kadınlar sohbetini sevmek; (Osmanlı Dönemi) Ceylân; (Osmanlı Dönemi) Sonbaharda ağaç üzerinde kuruyan yapraklar; (Osmanlı Dönemi) Köpeğin, geyiğin sesinden ürkmesi; (Osmanlı Dönemi) Tek kişinin özel bir ahenkle okuduğu manzume. (Aşk ve nefis gibi hislere ait olup, anlamı dine aykırı olursa ve kadın sesi ile câiz değildir.); Klasik Türk Müziğinde belli bir kurala bağlı olmadan bir kişi tarafından sesle yapılan taksim; Dökülmüş yaprak; Divan, Fars ve Arap edebiyatlarında en yaygın nazım şekli; Divan edebiyatının en yaygın şiir türü; Klasik Türk müziğinde belli bir kurala bağlı olmadan bir kişi tarafından herhangi bir makamda gezinerek sesle yapılan taksim; Divan edebiyatında beş ile on beş beyit arasında değişen, ilk beytinin dizeleri birbiriyle, sonraki beyitlerinin ikinci dizeleri birinci beyitle uyaklı, en çok lirik konularda yazılan nazım biçimi; Yere dökülmüş ağaç yaprakları; Sonbaharda kuruyup dökülen ağaç yaprağı; Kurumuş meşe kayın yaprağı
gazel damarı: Şah damarı