Definition von eci̇r im Türkisch Türkisch wörterbuch
(Osmanlı Dönemi) Ücretle çalışan, nefsini kiraya veren. Gündelikçi.Devletler, milletler muharebesi tabakat-ı nev-i beşer muharebesine terk-i mevki ediyor. Zirâ, beşer esir olmak istemediği gibi, ecir olmak da istemez. S