Türkisch - Türkisch
Definition von cezalet im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Osmanlı Dönemi) Güzellik
- (Osmanlı Dönemi) Edb: Kelimeler, ince veya sert söylenişlerine göre; elfâz-ı cezle veya elfâz-ı rakika diye ikiye ayrılır. Elfâz-ı cezle: Söylenişte tatlılığı bulunan veya heybet, ululuk, çarpışma, korkutma, yıldırma ifâde etmeğe uygun kelimeler olarak ayrılır. Celâdet, sadme, kazanfer, çekâçek, dırahşân gibi.. Bu çeşit kelimelerle, söylenen ve yazılan ifâdelerde cezâlet var, denir. (Edb. S.)
- (Osmanlı Dönemi) Azim, büyük
- (Osmanlı Dönemi) Rekâketsiz ifade
- (Osmanlı Dönemi) Müdebbirlik, akıllılık
- (Osmanlı Dönemi) rekâketsiz ifâde; güzellik, müdebbirlik, akıllılık; edebiyatta; kelimeler ince ve sert söylenişlerine göre, elfâz-ı cezile ve elfâz-ı rakika diye ikiye ayrılır; elfâz-ı cezile söylenişinde tatlılığı bulunan veyâ heybet, ululuk, çarpışma, korkutma, yıldırma ifâde etmeye yarayan kelimelerdir; celâdet, haşmet, çekâçek, dırahşan gibi