Türkisch - Türkisch
Definition von celi̇l im Türkisch Türkisch wörterbuch
- (Osmanlı Dönemi) Celâlet ve celâdet sâhibi. Azîm, mertebesi yüksek
- Celil
- (Osmanlı Dönemi) celâl sahibi, azîm, mertebesi yüksek olan Allah
- celil
- Büyük ve ulu
- celil
- Çok büyük, ulu
- celil
- Tanrı'nın sıfatlarından biri