Türkisch - Englisch
Definition von asil im Türkisch Englisch wörterbuch
- royal
- noble
He is a man of noble blood.
-O asil kanlı bir adam.
Gratitude is the sign of noble souls.
-Şükran asil ruhların işaretidir.
- aristocrat
- (isim) Nobel
- grand
- sublime
- well-bred
- blue-blooded
- nobile
- (Kimya) acyl
- ethel
- aristocratic
- law principal (as distinguished from an agent)
- dignified
- honorable, praise-worthy, noble (action)
- lordly
- aristocratical
- born in the purple
- blue blood
- of noble birth
- noble, aristocratic
- performing the duties of an office by right and not as a substitute
- gently born
- well bred
- superior
- noble; permanent vekil karşıtı
- definitively appointed, permanent (official)
- of gentle birth
- dignify
- magnanimous
- highborn
- highbred
- noblewoman
- exalted
- nobleman
- princely
- asil grubu
- acyl group
- asil üyeler
- (Politika, Siyaset) original members
- asil mana
- noble meaning
- asil adam
- grandee
- asil beyefendi
- grand seignior
- asil beyefendi
- grand seigneur
- asil davranış
- noble bearing
- asil davranışlı
- of noble bearing
- asil fikirli
- noble minded
- asil fikirlilik
- noble mindedness
- asil genç kız
- damosel
- asil genç kız
- damoiselle
- asil kan
- noble blood
- asil kimse
- silk stocking
- asil kirişi
- (Anatomi) achilles tendon
- asil olmayanlar
- Commons
- asil ruhlu
- magnanimous
- asil ruhlu
- high-minded
- asil yerli kadın
- gin
- asil üye
- permanent member
- asiller
- noblesse
- asiller
- aristocracy
- asiller
- the upper ten
- asiller
- peerage
- asiller
- gentlefolks
Relevante Übersetzungen
Türkisch - Türkisch
Definition von asil im Türkisch Türkisch wörterbuch
- Soylu: "Hepsi de iyi yüzlü asil tavırlı aile çocuklarıydı."- Y. K. Karaosmanoğlu
- Bir görevin asıl sahibi
- Yüksek duygu ile yapılan
- Soylu
- (Osmanlı Dönemi) VEZİN
- ASİL
- (Osmanlı Dönemi) Edebli, soylu
- ASİL
- (Hukuk) Vekillik veren; temsil edilen
- ASİL
- (Osmanlı Dönemi) Fık: Muamelâtta kendi nâmına hareket eden
- ASİL
- (Osmanlı Dönemi) Köklü
- ASİL
- (Osmanlı Dönemi) Esas. Yedek olmayan
- ASİL
- (Osmanlı Dönemi) Akşam vakti
- ASİL
- (Osmanlı Dönemi) Ölüm, mevt
- ÂSİL
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Avâsil-Usûl) Kovandan bal alan kişi
- ÂSİL
- (Osmanlı Dönemi) Yürürken aceleden yele yele yürüyen kimse