amirler

listen to the pronunciation of amirler
Türkisch - Englisch
(Askeri) superiors

Be respectful to your superiors, if you have any. - Eğer varsa amirlerine saygılı ol.

plural of superior
amir
superior

I want to talk to your superior. - Ben amirinle konuşmak istiyorum.

This man is my immediate superior. - Bu adam benim en ilk amirimdir.

amir
chief
amir
ruler
amir
master
amir
charge
amir
disponer
amir
decreer
amir
(Ticaret) principal
amir
(Ticaret) curator
amir
governor
amir
(Ticaret) manager
amir
superintendent
amir
(Ticaret) task master
amir
in command
amir
(Kanun) impeditive
amir
taskmaster
amir
(Ticaret) business manager
amir
provost
amir
overlord
amir
superior, chief, governor; commanding, imperative
amir
masterful
amir
commanding, masterful
amir
in charge
amir
superior, chief; chief administrator; commander
amir
commander
amir
overman
amir
liege

My liege is a man of many talents. - Benim amirim birçok yetenekleri olan bir adam.

Englisch - Englisch

Definition von amirler im Englisch Englisch wörterbuch

amir
A high title of nobility or office, used in Arabic countries and in some Turkic states
Amir
Strictly speaking, commander In Saudi Arabia, amir often means prince, but can mean governor of a province
Amir
an independent ruler or chieftain (especially in Africa or Arabia)
Amir
Literally, commander In many of the Arab states of the gulf, amir often means ruler or prince
Amir
blue
Amir
{i} male first name
Amir
Leader or commander
amir
Emir
amir
One of the Mohammedan nobility of Afghanistan and Sindh
amir
{i} emir, Muslim ruler (i.e. prince, commander, etc.); title for a descendant of Muhammad prophet of Islam
amir
One of the Mohammedan nobility of Afghanistan and Scinde
amir
Same as Ameer
Türkisch - Türkisch
ümera
AMİR
(Osmanlı Dönemi) Devlete âit, mir
AMİR
(Hukuk) Emreden, buyuran
AMİR
(Osmanlı Dönemi) İmâr olunmuş
AMİR
(Osmanlı Dönemi) Mâmur eden, harâbelikten kurtaran, şenlendiren
amir
Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse
amir
(Osmanlı Dönemi) büyük memur, emreden, iş gösteren
amir
Buyuran, emreden (kimse)
amir
Buyuran, emreden kimse: "Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu."- B. Felek
amir
Satıcı veya ihracatçının gerekli belgeleri göstererek gönderdiği malların bedelini almak üzere bankaya başvuran kimse
amir
Buyurucu
ÂMİR
(Osmanlı Dönemi) (E) Büyük me'mur. Emreden, iş gösteren
ÂMİR
(Osmanlı Dönemi) Huk: Bir kimseyi öldürmek veya bir uzvunu kesmek ve sakatlamak tehdidiyle bir filli yapmaya veya yapmamaya zorlayan ve bu tehdidi yapmaya muktedir olan kimse. Bak: İhcâc
Englisch - Türkisch

Definition von amirler im Englisch Türkisch wörterbuch

Amir
emir
Amir
(isim) emir
amirler
Favoriten