(hüküm) karar, emir, kuvvet, hâkimlik, âmirlik; irâde, kumanda, nüfuz

Türkisch - Türkisch

Definition von (hüküm) karar, emir, kuvvet, hâkimlik, âmirlik; irâde, kumanda, nüfuz im Türkisch Türkisch wörterbuch

(Osmanlı Dönemi) hükm

Silbentrennung

(hü·küm) ka·rar, e·mir, kuv·vet, hâkim·lik, âmir·lik; irâ·de, ku·man·da, nü·fuz