Türkçe - İngilizce
camii teriminin Türkçe İngilizce sözlükte anlamı
- Mosque
- ulu camii
- (Lehçe, Diyalekt) Grand Mosque
- cami
- Muslim house of prayer and worship
- cami
- {i} mosque
The mosque, which was built in the fifteenth century, is the most beautiful building of the town.
-On beşinci yüzyılda yapılmış olan cami, kasabanın en güzel binasıdır.
This is a house and that is a mosque.
-Bu bir ev, şu ise camidir.
- cami
- house of God
- ayasofya camii
- Hagia Sophia
- selatin camii mosque built by
- a sultan, a sultan's wife, or a sultan's child
İlgili Terimler
İngilizce - İngilizce
camii teriminin İngilizce İngilizce sözlükte anlamı
- cami
- A camisole
- cami
- {i} camisole, slip, woman's undergarment
İlgili Terimler
Türkçe - Türkçe
camii teriminin Türkçe Türkçe sözlükte anlamı
- CAMİ
- (Osmanlı Dönemi) İslâm mâbedi. İbadet yeri olan bina
- cami
- Müslümanların namaz kılmak için toplandıkları yer
- cami
- Müslümanların hep birlikte namaz kılmak için toplandıkları yer
- Cami
- mescit
- cami
- Cuma namazı kılınan mescid
- cami
- İçine alan, içinde bulunduran
- selimiye camii
- Selimiye Camii (Edirne) İİ. Selim'in emri üzerine Mimar Sinan tarafından Kıbrıs'ın fethiyle elde edilen ganimetlerle eski sarayın Baltacılar koğuşunun bulunduğu yerde yapılan cami. 1568 - 1575 yıllarında tamamlanan Selimiye Camii Osmanlı-Türk mimarisinin en büyük eseridir. Üçer şerefeli dört minaresi vardır. Her minarenin yüksekliği 79,89 m.'dir. Kubbesi 31,28 m. çapında olan Selimiye Camii'nin harim tarafındaki minarelerin şerefelerine ayrı merdivenlerden çıkılabilmektedir
- CAMÎ
- (Osmanlı Dönemi) (Molla Camî) Hi: 817-898 Büyük bir İslâm müellifidir. Asıl adı: Abdurrahman'dır. Yüze yakın eser vermiştir
- CAMİ
- (Osmanlı Dönemi) Cem'etmiş, toplamış bulunan, hâvi ve muhit olan
- CAMİ
- (Hukuk) Cemeden, içine alan, içinde bulunduran, taşıyan, toplayan
- CAMİ
- (Osmanlı Dönemi) Ehl-i Hadis ıstılahınca da; Buhâri Hadis kitabları gibi, babların sekizini birden cem' eden büyük hadis kitablarına da Câmi denir veya Sünen ismi verilir
- CAMİ
- (Osmanlı Dönemi) Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtu Vesselâm bütün evvel ve âhir güzel isim ve ahlâkı kendisinde cem'ettiğinden dolayı ona verilen bir isimdir
- CAMİ
- (Osmanlı Dönemi) Cem'edici, toplayıcı, içine alan
- cami
- Toplayan, bir araya getiren
- cami
- Toplayan, bir araya getiren, bir arada bulunduran: "Umumi kütüphane, ilmin, edebiyatın her şubesine ait kitapları cami olmak lazım gelir."- Z. Gökalp
- câmi
- (Osmanlı Dönemi) pek çok mânâları ve hakîkatleri içinde toplayan, birçok şeyle alâkalı olan,toplayan ve ihtivâ eden