called off

listen to the pronunciation of called off
İngilizce - Türkçe

called off teriminin İngilizce Türkçe sözlükte anlamı

İlgili Terimler

call off
iptal etmek

Beyzbol maçını yağmurdan dolayı iptal etmek zorundaydık. - We had to call off the baseball game because of the rain.

Ne yazık ki, oyunu iptal etmek zorunda bırakıldık, ki bunu dört gözle bekliyorduk. - To our regret, we were obliged to call off the game, which we had been looking forward to.

call off
{f} son vermek
call off
{f} sona erdirmek
call off
{f} feshetmek
call off
durdurmak
call off
(Dilbilim) durma emri vermek
call off
(Dilbilim) saldırıdan vazgeçirmek
call off
(Dilbilim) askıya almak
call off
(Dilbilim) saldırma emrini geri almak
call off
yüksek sesle okumak
call off
(Dilbilim) durmak
call off
söylemek
call off
(Askeri) numara say! komutu
call off
durdur
call off
uzak tutmak
call off
geri çağırmak
call off
(Askeri) NUMARA SAY: Bir silah veya cihaz mürettebatının yüksek sesle numaralarını saymaları veya görevlerini bildirmeleri
call off
{f} listeden yüksek sesle okumak
call off
(Fiili Deyim ) 1- iptal etmek , ertelemek , durdurmak 2- geri çağırmak 3- başka yöne çevirmek , saptırmak
call off
{f} yasaklamak
call off
-i iptal etmek
call off
{f} sınırlamak
İngilizce - İngilizce
Simple past tense and past participle of call off

İlgili Terimler

call off
To recall; to cancel or call a halt to

The police called off the search for the missing boy.

call off
give the calls (to the dancers) for a square dance
call off
{f} cancel an event; cancel a meeting or appointment; postpone indefinitely; order a dog to stop attacking a person; order a person to stop attacking another person
call off
If you call off an event that has been planned, you cancel it. He has called off the trip The union threatened a strike but called it off at the last minute
call off
postpone indefinitely or annul something that was scheduled; "Call off the engagement"; "cancel the dinner party"
called off

    Türkçe nasıl söylenir

    kôld ôf

    Telaffuz

    /ˈkôld ˈôf/ /ˈkɔːld ˈɔːf/

    Etimoloji

    [ 'kol ] (verb.) before 12th century. Middle English, from Old Norse kalla; akin to Old English hildecalla battle herald, Old High German kallOn to talk loudly, Old Church Slavonic glasu voice.