الإنجليزية - التركية
تعريف to struggle or contend, as with an opposing force; to fight في الإنجليزية التركية القاموس.
- combat
- {f} savaşmak
- combat
- {i} savaş
Modern savaş sanatı dövüşçüler gibi etkili olmak için tepeden tırnağa silahlandırılacak askerleri muhakkak gerektirmez.
-The art of modern warfare does not necessarily require soldiers to be armed to the teeth to be effective as combatants.
O, savaşa gönderildi.
-He was sent into combat.
- combat
- harp etmek
- combat
- vuruşma
- combat
- dövüşme
- combat
- mücadele etmek
- combat
- mücadele
Küresel ısınmayla mücadelede daha aktif bir rol oynamalıyız.
-We should play a more active role in combating global warming.
Atalarımız sürekli mücadele sonucunda büyük çeneler geliştirdiler.
-Our ancestors developed massive jaws as a result of constant combat.
- combat
- savaşım
- combat
- mücadele et(mek)
- combat
- {i} ateşli bir tartışma
- combat
- {f} savaş açmak
- combat
- {f} dövüşmek
- combat
- (Askeri) Muharebe, harbetmek
- combat
- {i} çarpışma
- combat
- combat fatigue harp tesiriyle meydana gelen psikonorotik bozukluk
- combat
- close combat göğüs göğüse çarpıma single combat düello
- combat
- (isim) savaş, mücâdele, çarpışma
- combat
- {i} muharebe, savaşma, savaş, çarpışma
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف to struggle or contend, as with an opposing force; to fight في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- combat
to struggle or contend, as with an opposing force; to fight
الواصلة
to strug·gle or contend, as with an opposing force; to fightالنطق
Resimler
السابق
المفضلات