تعريف to feel care or anxiety; to make or take trouble; to be troublesome في الإنجليزية التركية القاموس.
- bother
- {f} dert vermek
- bother
- {f} can sıkmak
- bother
- {f} sıkmak
Tom Mary'nin canını sıkmak istemiyordu.
-Tom didn't want to bother Mary.
Tom'a canımı sıkmaktan vazgeçmesini söyledim.
-I told Tom to quit bothering me.
- bother
- canını sıkmak
Tom Mary'nin canını sıkmak istemiyordu.
-Tom didn't want to bother Mary.
- bother
- {f} sinir bozmak
- bother
- {i} dert
- bother
- zahmet
Evime gelmek için zahmet etmeyin.
-Do not bother to come to my home.
Onu aramak için zahmet etmeyin.
-Don't bother to call on him.
- bother
- rahatsızlık vermek
- bother
- rahatını bozmak
- bother
- {f} rahatsız et
Tom, Mary çalışırken rahatsız etmemek için daha dikkatli olmalıdır.
-Tom should be more careful not to bother Mary while she's working.
Ufak tefek şeylerle beni rahatsız etmeyin.
-Don't bother me with such trifles.
- bother
- (with/about ile) zahmet etmek
- bother
- zahmete girmek
- bother
- rahatsız olmak
Rahatsız olmak istemiyorum.
-We don't want to be a bother.
- bother
- rahatsız etmek
Tom Mary'yi çalışırken rahatsız etmek istemedi.
-Tom didn't want to bother Mary while she was studying.
Seni rahatsız etmek istemedim.
-I didn't mean to bother you.
- bother
- {f} baş belâsı olmak
- bother
- sıkıntı vermek
- bother
- {f} daraltmak
- bother
- (isim) sıkıntı, dert, zahmet, baş belâsı
- bother
- allah'ın belâsı
المصطلحات ذات الصلة
تعريف to feel care or anxiety; to make or take trouble; to be troublesome في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- bother