تعريف to confess as true; to acknowledge في الإنجليزية التركية القاموس.
- knowledge
- {i} bilgi
Japon öğrencilerinin genel kültür bilgisinden etkilendim.
-I was impressed by the general knowledge of Japanese students.
Bilal bilgili bir kişidir.
-Bilal is a person of knowledge.
- knowledge
- kanaat
- knowledge
- to my knowledge bildiğim kadar
- knowledge
- enformasyon
- knowledge
- {i} bilim
Tek gerçek bilim, gerçeklerin bilgisidir.
-The only real science is the knowledge of facts.
Bilimsel bilginin her artışıyla insanın kötülük için gücü iyilik için gücü gibi aynı oranda artırılır.
-With every increase of scientific knowledge, man's power for evil is increased in the same proportion as his power for good.
- knowledge
- intuitive knowledge hisle edinilen bilgi
- knowledge
- {i} anlama
- knowledge
- take knowledge of biri hakkında anlamak
- knowledge
- {i} haber
Mary annesinden habersiz kek yaptı.
-Mary made a cake without her mother's knowledge.
- knowledge
- {i} irfan
- knowledge
- bildiğime göre
- knowledge
- eski cinsi münasebet
- knowledge
- {i} tecrübe
Onun bilgisi ve tecrübesi var.
-He has knowledge and experience.
- knowledge
- {i} malumat
- knowledge
- this branch of knowledge ilmin bu dalı
المصطلحات ذات الصلة
تعريف to confess as true; to acknowledge في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- knowledge
Then went oute to hym Jerusalem, and all Jury, and all the region rounde aboute Jordan, and were baptised of hym in Jordan, knoledging their synnes.