الإنجليزية - التركية
تعريف to cause to turn or present a face or front, as in a particular direction في الإنجليزية التركية القاموس.
- face
- {f} bakmak
Tom Mary'ye bakmak için geriye döndü.
-Tom turned around to face Mary.
Bu kızın güzel bir yüzü var. Kalbim ona bakmaktan erir.
-This girl has a pretty face. My heart melts from looking at it.
- face
- karşısında olmak
- face
- {f} dönmek
- face
- {f} göğüs germek
- face
- {f} yönelmek
- face
- (Ticaret) karşısında durmak
- face
- çehre
- face
- {i} (saatte) mine, kadran
- face
- şekil
Kurbanın vücudu halı üzerinde yüzü aşağıya bakacak şekilde yatıyordu.
-The victim's body was lying face down on the rug.
Mary yatağına uzandı, yüzü yastığına gömülü şekilde ağladı.
-Mary laid on her bed, crying with her face buried into her pillow.
- face
- şeref
- face
- sıvamak
- face
- {f} karşı olmak
- face
- {i} ön yüz, cephe
- face
- {f} yüzünü dönmek
- face
- on taraf
- face
- {i} sima
- face
- sıvama
- face
- {f} (bir duruma) dayanmak, tahammül etmek
- face
- {i} biçim
Şapkamı giymeyi unuttum ve yüzüm kötü biçimde güneşten yandı.
-I forgot to wear my hat and my face got badly sunburned.
Tom'un yüzü kötü bir biçimde çürük.
-Tom's face is badly bruised.
- face
- {i} (Geometri) yüz
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف to cause to turn or present a face or front, as in a particular direction في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- face
to cause to turn or present a face or front, as in a particular direction
الواصلة
to cause to turn or pres·ent a face or front, as in a par·ti·cu·lar di·rec·tionالنطق
Resimler
المفضلات