الإنجليزية - التركية
تعريف to cause to bound or rebound; sometimes, to toss في الإنجليزية التركية القاموس.
- bounce
- zıplamak
- bounce
- {f} sektirmek
- bounce
- {i} yüksekten atma
- bounce
- {f} fırlamak
- bounce
- {i} zıplama
Zıplamadan sonra topa vur.
-Hit the ball after the bounce.
- bounce
- atılmak
- bounce
- atma
- bounce
- (Bilgisayar) geri dönme
- bounce
- hoplamak
- bounce
- {i} yansıma
- bounce
- sıçrama
- bounce
- hoplama
- bounce
- karşılıksız olduğu gerekçesiyle çeki iade etmek
- bounce
- {f} kovmak
- bounce
- {f} sepetlemek (Argo)
- bounce
- {f} girivermek
- bounce
- {f} k.dili. (çek) karşılıksız çıkmak
- bounce
- {f} zıpla
Onlar yukarı aşağı zıpladı.
-They bounced up and down.
Zıplamadan sonra topa vur.
-Hit the ball after the bounce.
- bounce
- dili ha
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف to cause to bound or rebound; sometimes, to toss في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- bounce
to cause to bound or rebound; sometimes, to toss
النطق
Resimler
المفضلات