تعريف that which gives disturbance, annoyance, or vexation; that which afflicts في الإنجليزية التركية القاموس.
- trouble
- {i} sorun
Zenginlerin fakirler kadar sorunu vardır.
- The rich have trouble as well as the poor.
Sorun oğlumun okula gitmek istememesidir.
- The trouble is that my son does not want to go to school.
- trouble
- dert
Sana dert açmak istemiyorum.
- I do not want to cause you any trouble.
Bütün bu dertleri başına açtığım için üzgünüm.
- I'm sorry to cause you all this trouble.
- trouble
- zahmet
O, arkadaşını havaalanında karşılama zahmetine katlandı.
- She took the trouble to meet her friend at the airport.
Bana kitabı gönderme zahmetinde bulundu.
- He took the trouble to send me the book.
- trouble
- {f} 1. rahatsız etmek, tedirgin etmek: The approaching storm troubled the ship's crew. Yaklaşan fırtına geminin tayfasını tedirgin etti. The
- trouble
- başını ağrıtmak
- trouble
- müşkül
- trouble
- iş
Tom'un olacağını düşündüğü kadar çok bir iş bulma sorunu olmadı.
- Tom didn't have as much trouble finding a job as he thought he would.
Karanlıktı, bu yüzden Tom cadde işaretini okumada sıkıntı çekti.
- It was dark, so Tom had trouble reading the street sign.
- trouble
- rahatsızlık
- trouble
- sıkıntı
Onlar bize çok az sıkıntı verdi.
- They gave us very little trouble.
Bana daha fazla sıkıntı verme.
- Don't give me any more trouble.
- trouble
- kötü taraf
- trouble
- (sosyal/siyasal) düzensizlik
- trouble
- zorluk
Tom arkadaş edinmede zorluk çekiyordu.
- Tom had trouble making friends.
Tom ciddi bir zorluk içinde.
- Tom is in serious trouble.
- trouble
- {i} meşakkat
- trouble
- {f} üzülmek
- trouble
- get into trouble belaya çatmak
- trouble
- {f} dert etmek
- trouble
- {i} huzursuzluk
- trouble
- {f} rahatsız etmek
- trouble
- {f} üzmek
- trouble
- {f} bulandırmak
