تعريف that which gives disturbance, annoyance, or vexation; that which afflicts في الإنجليزية التركية القاموس.
- trouble
- {i} sorun
Zenginlerin fakirler kadar sorunları vardır.
- The rich have troubles as well as the poor.
Zenginlerin fakirler kadar sorunu vardır.
- The rich have trouble as well as the poor.
- trouble
- dert
Bütün bu dertleri başına açtığım için üzgünüm.
- I'm sorry to cause you all this trouble.
O her zaman başı dertte olan insanlara yardım etmeye hazırdı.
- She was always willing to help people in trouble.
- trouble
- zahmet
Zavallı adama yardımcı olmak için zahmete girdi.
- He took the trouble to assist the poor man.
Lezzetli yemeklerinizi hazırlama zahmetine girdiğiniz için teşekkür ederim.
- Thank you for taking the trouble to prepare your delicious meals.
- trouble
- {f} 1. rahatsız etmek, tedirgin etmek: The approaching storm troubled the ship's crew. Yaklaşan fırtına geminin tayfasını tedirgin etti. The
- trouble
- başını ağrıtmak
- trouble
- müşkül
- trouble
- iş
Onun yeni fikirleri daha tutucu iş arkadaşlarıyla sık sık başını derde sokuyor.
- Her novel ideas are time and again getting her into trouble with her more conservative colleagues.
Karanlıktı, bu yüzden Tom cadde işaretini okumada sıkıntı çekti.
- It was dark, so Tom had trouble reading the street sign.
- trouble
- rahatsızlık
- trouble
- sıkıntı
En sıkıntılı olan en iyinin yozlaşmasıdır.
- What is most troublesome is the corruption of the best.
Kesinlikle sıkıntılarımız olacak.
- We'll have troubles for sure.
- trouble
- kötü taraf
- trouble
- (sosyal/siyasal) düzensizlik
- trouble
- zorluk
Sana zorluk çıkarmak istemiyorum.
- I don't want to trouble you.
Jenny Japonca çalıştığından Japonya'da zorluk çekmedi.
- Having studied Japanese, Jenny had no trouble in Japan.
- trouble
- {i} meşakkat
- trouble
- {f} üzülmek
- trouble
- get into trouble belaya çatmak
- trouble
- {f} dert etmek
- trouble
- {i} huzursuzluk
- trouble
- {f} rahatsız etmek
- trouble
- {f} üzmek
- trouble
- {f} bulandırmak
