(Hukuk) Üçlü gerçek;Tanrının,birleşmiş üç ayrı kişi (baba oğul İsa ve Meryem)olarak düşünülmesi
(Osmanlı Dönemi) Üçleme. Hristiyanların sonradan uydurdukları ve dinlerinin esasında olmayan bir akidedir ki; bazılarının hâşâ, Cenab-ı Hakk Üçdür, bazıları da Üçü birdir diyerek, Allah'a şerik ve ortak tanımaları. Cenab-ı Hakk'ı Üç Unsurdur diye tevehhüm etmeleri. (Ekanim-i selâse de denir.)