تعريف suçlama في التركية الإنجليزية القاموس.
- accusation
President Clinton denied the accusation.
- Başkan Clinton suçlamayı reddetti.
Tom denied the accusation.
- Tom suçlamayı reddetti.
- accusing
- {i} charge
The charge was not true.
- Suçlama doğru değildi.
I deny all those charges.
- Ben tüm bu suçlamaları reddediyorum.
- blame
Don't blame Tom for what Mary did.
- Mary'nin söylediği için Tom'u suçlama.
The two boys began to blame each other.
- İki erkek çocuk birbirlerini suçlamaya başladı.
- complaint
- impeachment
The impeachment processes have begun.
- Suçlama süreçleri başladı.
- blaming
Stop blaming yourself.
- Kendini suçlamaktan vazgeç.
Stop blaming him for your mistakes.
- Hataların için onu suçlamaktan vazgeç.
- condemnation
- incrimination
- excoriation
- indictment
- arraignment
- crimination
- censure
- denunciation
- rap
- accusation, charge, indictment itham
- reproach
- plaint
- inculpation
- accusation, accusing
- accuse
I shouldn't have accused him of stealing the money.
- Onu parayı çalmakla suçlamamalıydım.
Do not accuse me of anything.
- Beni hiçbir şeyle suçlama.
- (Kanun) charging
- impeach
The impeachment processes have begun.
- Suçlama süreçleri başladı.
- allegation
- imputation
- implication
- suçlamak
- accuse
- suçlamak
- blame
I've got only myself to blame.
- Sadece kendimi suçlamak zorundayım.
Who else would you like to blame?
- Başka kimi suçlamak istersiniz?
- suçlamak
- charge
Without sufficient evidence, it was difficult to charge Dan with murder.
- Yeterli delil olmadan, Dan'ı cinayetle suçlamak zordu.
- suçlamak
- charge smb. with smth
- suçla
- accuse
He was accused of evading tax.
- Vergi kaçırmakla suçlandı.
He is accused of murder.
- O cinayetle suçlanıyor.
- suçla
- blame on
The investigators tried to pin the blame on the pilot.
- Araştırmacılar pilotu suçlamaya çalıştı.
- suçla
- indict
The grand jury indicted Tom for murder.
- Büyük jüri Tom'u cinayetle suçladı.
In the absence of sufficient proof, the police could not indict him.
- Yeterli kanıt yokluğunda, polis onu suçlayamadı.
- suçla
- {f} blame
I don't blame you for the accident; it was not your fault.
- Kaza için seni suçlamıyorum, senin hatan değildi.
Nobody was to blame for the accident.
- Kimse kaza için suçlanmadı.
- suçlamak
- (ağır biçimde) chastise
- suçlamak
- {f} impute
- suçlamalar
- allegation
- suçlamak
- condemn
- suçlamak
- put the blame on
- suçlamak
- charge with
- suçlamak
- (deyim) land on
- suçlamak
- (deyim) land upon
- suçlamalar
- charges
I deny all those charges.
- Ben tüm bu suçlamaları reddediyorum.
The DNA test cleared him of all charges.
- DNA testi onu tüm suçlamalardan kurtardı.
- suçla
- {f} incriminating
- suçla
- accuse by
- suçla
- {f} accused
He accused me of being a liar.
- O, beni bir yalancı olmakla suçladı.
He was accused of evading tax.
- Vergi kaçırmakla suçlandı.
- suçla
- {f} accusing
Nobody's accusing you of a crime.
- Hiç kimse seni bir suçla suçlamıyor.
We're not accusing you of anything.
- Seni hiçbir şey için suçlamıyoruz.
- suçla
- accuse of
- suçla
- incriminate
Sami didn't incriminate himself.
- Sami kendini suçlamadı.
- suçla
- arraign
- suçla
- impeach
The impeachment processes have begun.
- Suçlama süreçleri başladı.
- suçla
- {f} blamed
Tom blamed the failure on Mary.
- Tom başarısızlık için Mary'yi suçladı.
Tom deserves to be blamed.
- Tom suçlanmayı hak ediyor.
- suçlamak
- indict
- suçlamak
- lay at the door of
- suçlamak
- incriminate
- suçlamak
- plead
- suçlamak
- reprehend
- suçlamak
- point the finger at
- suçlamak
- impeach
- suçlamak
- hold sth against
- Suçlamak
- point fingers
- suçla
- accuseof
- suçlamak
- put in the dock
- suçlamak
- hold sth against sb
- birbirini suçlama
- recrimination
- karşı suçlama
- countercharge
- karşılıklı suçlama
- recrimination
- kendini suçlama
- self-reproach
- suçlamak
- put the blame on smb
- suçlamak
- tax
- suçlamak
- to accuse (someone); to accuse (someone) of (an offense or crime)
- suçlamak
- to accuse, to indict, to blame, to charge sb (with sth) itham etmek
- suçlamak
- task
- suçlamak
- criminate
- suçlamak
- (Hukuk) to convict, to charge (to)
- suçlamak
- excoriate
- suçlamak
- censure
- suçlamak
- inculpate
- suçlamak
- reproach
- suçlamak
- arraign
- suçlamak
- bring an accusation against smb
- suçlamak
- fault
