التركية - التركية
تعريف rububi̇yet في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Artırmak. Ziyade kılmak.Ey gözleri sağlam ve kalbleri kör olmayan insanlar, bakınız! İnsan âleminde iki daire ve iki levha vardır. Birinci daire: Rububiyyet dairesidir. İkinci daire: Ubudiyyet dairesidir. Birinci levha, hüsn-ü san'attır. İkinci levha ise tefekkür ve istihsandır. Bu iki daire ile iki levha arasındaki münasebete bakınız ki, ubudiyet dâiresi b
- (Osmanlı Dönemi) Cenab-ı Hakk'ın her zaman her yerde her mahluka, muhtaç olduğu şeyleri vermesi, terbiye ve tedbir etmesi ve mâlikiyyeti ve besleyiciliği keyfiyyeti
- Rubûbiyet
- (Osmanlı Dönemi) Cenâb-ı Hakkın her zaman, her yerde ve her mahlûka muhtaç olduğu şeyleri vermesi, onu terbiye etmesi. ve idâresi altında bulundurması vasfı
- ahkamı Rububiyet
- (Osmanlı Dönemi) Cenâb-ı Hakkın terbiye ve idâre ediciliğinin hükümleri