تعريف one who explores; also, an apparatus with which one explores, as a diving bell في الإنجليزية التركية القاموس.
- explorer
- kaşif
Kristof Kolomb bir kaşif değildi çünkü denizi seviyordu. O bir kaşifti çünkü İspanyol hapishanelerinden nefret ediyordu.
-Christopher Columbus wasn't an explorer because he loved the sea. He was an explorer because he hated Spanish jails.
Sebastian Cabot, John Cabot'un oğluydu ve aynı zamanda bir kaşifti.
-Sebastian Cabot was John Cabot's son and also became an explorer.
- explorer
- {i} kâşif
Ormandan gelen sesler kaşifleri korkuttu.
-The voices coming from the jungle frightened the explorers.
Sebastian Cabot, John Cabot'un oğluydu ve aynı zamanda bir kaşifti.
-Sebastian Cabot was John Cabot's son and also became an explorer.
- explorer
- (Tıp) Dişte çürük, yenme v.b. durumları tesbite yarayan sivri uçlu dişçi aleti
- explorer
- {i} (keşifte bulunmak amacıyla) (bir bölgeyi) dolaşan kimse
- explorer
- {i} araştırmacı
Araştırmacılar mağarada bir iskelet keşfettiler.
-The explorers discovered a skeleton in the cave.
Araştırmacılar ciddi bir gıda eksikliğinden muzdarip olmaya başladı.
-The explorers began to suffer from a severe lack of food.
- explorer
- (Tıp) Araştırma ve muayenede kullanılan herhangi bir alet
المصطلحات ذات الصلة
تعريف one who explores; also, an apparatus with which one explores, as a diving bell في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- explorer