التركية - التركية
تعريف ni̇şe في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) f. Çoban düdüğü. Kaval
- nişe
- Gaziantep yöresine özgü nişasta, pekmez ve cevizle yapılan bir tür helvanın adı
- NİŞ
- (Osmanlı Dönemi) Diken
- NİŞ
- (Osmanlı Dönemi) Ağu, zehir
- NİŞ
- (Osmanlı Dönemi) f. (Arı, akrep gibi böceklerde olan) İğne
- niş
- Duvar içinde bırakılan oyuk, göz, hücre
- Niş
- diken
- niş
- Duvarlarda açılan raf gözleri
- niş
- Duvar içinde bırakılan oyuk bölüm
- niş
- Mimarlıkta duvar içinde bırakılan oyuk bölüm
- niş
- Ekolojide, bir canlının varlığını sürdürebildiği yaşama ortamının en küçük birimi
- niş
- çoğunun üstü kemerli duvar hücresi