mukataa

التركية - التركية

تعريف mukataa في التركية التركية القاموس.

(Osmanlı Dönemi) Birbirinden kesmek ve kesişmek

(Osmanlı Dönemi) Muayyen bir kira karşılığında arazinin kesime verilmesi

(Hukuk) Arazinin belli ücret karşılığında kiraya verilmesi;bağ bahçe,arsa haline getirilen ekim toprağı için verilen vergi

(Osmanlı Dönemi) Ekilen toprak için verilen muayyen vergi

(Osmanlı Dönemi) (Kat'. dan) Kesişmek

(Osmanlı Dönemi) Ülfeti terk eylemek

Kesim

الإنجليزية - الإنجليزية

تعريف mukataa في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.

an Arabic word for headquarters or administrative center; "Arafat was holed up in the mukataa of his West Bank compound