التركية - الإنجليزية
تعريف muhabbetle في التركية الإنجليزية القاموس.
- fond
- To have a foolish affection for, to be fond of
- affectionate
a fond'' farewell.
- outlandish; foolish; silly
Your fond dreams of flying to Jupiter have been quashed by the facts of reality.
- {a} much pleased with, tender, foolish, vain
- Foundation; bottom; groundwork; The ground
- Fund, stock, or store
- Affectionate; loving; tender; in a good sense; as, a fond mother or wife
- If you are fond of someone, you feel affection for them. I am very fond of Michael She was especially fond of a little girl named Betsy. + fondness fond·ness a great fondness for children
- {s} affectionate, loving; overly attentive; doting, fatuous
- also meant foolish, injudicious
- The background design in lace-making
- {i} background, setting (French)
- To caress; to fondle
- If you have fond memories of someone or something, you remember them with pleasure. I have very fond memories of living in our village. = pleasant + fondly fond·ly My dad took us there when I was about four and I remembered it fondly
- absurd or silly because unlikely; "fond hopes of becoming President"; "fond fancies
- (adjective) cherished, dear
- The broth or juice from braised flesh or fish, usually served as a sauce
- (followed by `of' or `to') having a strong preference or liking for; "fond of chocolate"; "partial to horror movies"
- Found
- muhabbet
- conversation
I had an interesting conversation with my neighbor.
-Komşumla ilginç bir muhabbet ettim.
- muhabbet
- chat
Let's sit around the stove and have a chat.
-Hadi, sobanın etrafında oturalım ve muhabbet edelim.
Let's go have a chat with Tom.
-Tom'la muhabbet etmeye gidelim.
- muhabbet
- small talk
- muhabbet
- chit chat
- muhabbet
- agape
- muhabbet
- chitchat
- muhabbet
- bond
- muhabbet
- {i} fondness
- muhabbet
- affection, love; chat, small talk, chitchat
- muhabbet
- affection, love
- muhabbet
- friendly conversation, chat
- muhabbet
- attachment
المصطلحات ذات الصلة
التركية - التركية
تعريف muhabbetle في التركية التركية القاموس.
- MUHABBET
- (Osmanlı Dönemi) Sevgi, sevme
- MUHABBET
- (Osmanlı Dönemi) Sohbet. Ruhun, kendisinden lezzet duyduğu şeye meyletmesi. (Zıddı: Buğzetme ve adavettir.)(Eğer denilse: Al-i Beyt'e muhabbeti, Kur'an emrediyor. Hazret-i Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm çok teşvik etmiş. O muhabbet, Şialar için belki bir özür teşkil eder. Çünki ehl-i muhabbet, bir derece ehl-i sekirdir. Ne için Şialar hususan Râfızîler, o muhabbetten istifade etmiyorlar; belki, işâret-i Nebeviye ile o fart-ı muhabbetten mahkûmdurlar.Elcevab: Muhabbet iki kısımdır: Biri : Mâna-yı harfiyle
- Muhabbet
- (Osmanlı Dönemi) HUBAB
- Muhabbet
- (Osmanlı Dönemi) HIBB
- muhabbet
- Dostça konuşma, yârenlik: "Karın doyuracak değiliz, maksat biraz muhabbet olsun."- N. Cumalı
- muhabbet
- Sevgi
- muhabbet
- Dostça konuşma, yarenlik
- muhabbet
- (Osmanlı Dönemi) sevgi, sevmek
- muhabbet
- Sevgi: "Mutfakta onlara yemek, kahvaltı hazırlanırken yukarıda her akşamdan fazla bir muhabbet havası esiyordu."- H. E. Adıvar