التركية - التركية
تعريف münfai̇l في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Muztarib, kederli ve muğber olan. Bir şeyden canı sıkılan. Alınmış, gücenmiş. Bak: İnfiâl
- (Osmanlı Dönemi) (E) İnfiâl eden. Te'sir ile harekete geçen
- münfail
- Edilgin
- münfail
- (Osmanlı Dönemi) fiilden tesir gören, tesir ile harekete geçen
- münfail
- Gücenmiş, alınmış, kırgın
المصطلحات ذات الصلة
münfai̇l
الواصلة
mün·fa·i̇lResimler
السابق
المفضلات