التركية - التركية
تعريف kafîr في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Hayvan tersi
- kafir
- Tanrı'nın varlığını ve birliğini inkâr eden (kimse)
- KÂFİR
- (Osmanlı Dönemi) Hakkı görmeyen ve örten. İyilik bilmeyen. Allah'ı inkâr eden. Dinsiz. İmanın esaslarına veya bunlardan birine inanmayan. Mülhid.Arkadaş! İman, bütün eşya arasında hakiki bir uhuvveti, irtibatı, ittisali ve ittihad rabıtalarını te'sis eder.Küfür ise, bürudet gibi bütün eşyayı birbirinden ayrı gösterir ve birbirine ecnebi nazarıyla baktırır. Bunun içindir ki, mü'minin ruhunda adavet, kin, vahşet yoktur. En büyük bir düşmaniyle bir nevi kardeşliği vardır. Kâfirin ruhunda hırs, adavet olduğu gibi nefsini ilti
- kafir
- Genellikle Müslüman olmayanlara verilen ad
- kafir
- Sevilen birine takılmak, sitem etmek için kullanılan bir seslenme sözü: "Kâfir; edalı edalı uzaktan el etti..."- A. İlhan
- kafir
- Acımasız, zalim
- kafir
- Sevilen birine takılmak, sitem etmek için kullanılır
- kafir
- Tanrı'nın varlığını inkâr eden (kimse)
- kafir
- Genellikle Müslüman olmayanlara verilen ad: "Kâfirin güçsüz noktaları, köprüleri, kaleleri öğreniliyordu."- N. Araz
- kâfir
- (Osmanlı Dönemi) Allah'ı ve İslâmiyeti inkâr eden, dinsiz
- Kâfir
- (Osmanlı Dönemi) ŞEDDAD
- Kâfir
- (Osmanlı Dönemi) SAKARE
- adüvvü kafir
- (Osmanlı Dönemi) kâfir düşman
- kâfir
- (Osmanlı Dönemi) gavur
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف kafîr في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- kafir
- Infidel, pagan, non-believer; a non-Muslim aside from ahl al-kitab (Christians, Jews, etc.)
- kafir
- Infidel, pagan, non-believer; any non-Muslim.Shaykh Al-Islam ibn Taymiyyah (Rahimullah) v27 p264: “Whosoever does not forbid people from the deen of the Jews and Christians after the prophethood of the messenger Muhammad (saw) nor declares them kafir nor hates them, he is not a Muslim by the consensus of ALL Muslims, their scholars and the general public.”
- kafir
- Infidel, pagan, non-believer; any non-Muslim
- kafir
- They inhabit the country north of Cape Colony, the name being now specifically applied to the tribes living between Cape Colony and Natal; but the Zulus of Natal are true Kaffirs
- kafir
- One of a race which, with the Hottentots and Bushmen, inhabit South Africa
- kafir
- an offensive term for any Black African
- kafir
- a member of the Kafir people in northeastern Afghanistan
- kafir
- {i} person who is not a Muslim (used among Muslims); Kaffir, nonbeliever, infidel (Islamic); black South African person (derogatory); type of tropical African sorghum
- kafir
- One of a race inhabiting Kafiristan in Central Asia
المصطلحات ذات الصلة
التركية - الإنجليزية
تعريف kafîr في التركية الإنجليزية القاموس.
- kâfir
- heretic
She was accused of being a heretic.
-O, bir kafir olmakla suçlandı.
- kâfir
- infidel
- kâfir
- heathen
- kafir
- infidel
- kafir
- Kafir (Arabic: ; plural ) is a term used in a Islamic doctrinal sense, usually translated as "unbeliever" or "disbeliever", or sometimes "infidel". The term refers to a person who rejects God or who hides, denies, or "covers" the truth. The Quran also uses the word for Muslims; in Sura 2 Verse 256, it asks them to take upon themselves the action of "Kofr" of all unjust idols, persons or powers
- kâfir
- infidel, unbeliever; (a) non-Muslim
- kâfir
- (Konuşma Dili) damned, damn
- kâfir
- profane
- kâfir
- blasphemous
The translators of the Bible were considered blasphemous.
-İncil çevirmenleri kafir olarak düşünüldü.
- kâfir
- misbeliever
- kâfir
- unbeliever
They behave towards Muslims in a way in which no Muslim would behave towards an unbeliever.
-Onlar müslümanlara hiçbir müslümanın kâfire karşı davranmadığı şekilde davranıyorlar.
- kâfir
- unbeliever, Non-Muslim, infidel
- kâfir
- unbelieving; non-Muslim
- kâfir
- blasphemer
- kâfir
- (Konuşma Dili) devil, rogue, scamp
- kâfir
- unbelieving
- kafir sayma
- Unbelievers counting
- kafir
- impious
- kafir
- heretical
- kâfir
- pagan
- kafir
- paynim
- kâfir
- faithless
المصطلحات ذات الصلة
kafîr
الواصلة
Kaf·irعلم أصول الكلمات
() Arabic كافر (kāfir) denier, concealer.Resimler
السابق
المفضلات