التركية - الإنجليزية
تعريف kabuklu في التركية الإنجليزية القاموس.
- shelled
- {s} crusted
- {s} crusty
- (yumuşak) podded
- sloughy
- testacean
- crustaceous
- barky
- testaceous
- slang uncircumcised
- (something) that has a shell, skin, or bark
- (Tabiat Doğa) (hayvan, Fam: kabuklular,kışriye) crustacean
- hard shell
- having a shell; having skin; having bark; crustaceous
- husky
- having a shell
- having skin
- having bark
- conchiferous
- crustacea
- crustacean
- corticated
- corticate
- mailed
- unpeeled
- scurfy
- scabby
- kabuk
- crust
- kabuk
- shell
I don't like shellfish.
-Kabuklu deniz hayvanlarını sevmiyorum.
I found a beautiful shell on the shore.
-Sahilde güzel bir kabuk buldum.
- kabuklu bir deniz hayvanı
- conch
- kabuklu deniz hayvanı
- shellfish
Have you eaten seafood? Shellfish, let's say.
-Deniz ürünleri yedin mi? Diyelim ki, kabuklu deniz hayvanı.
What's your favorite kind of shellfish?
-Favori kabuklu deniz hayvanın nedir?
- kabuklu hayvan
- testacean
- kabuklu yemiş
- nut
Tom is allergic to nuts, but not peanuts.
-Tom'un yer fıstığı hariç sert kabuklu yemişlere alerjisi vardır.
Tom is allergic to nuts.
-Tom'un sert kabuklu yemişlere allerjisi vardır.
- kalın kabuklu
- thickskinned
- kalın kabuklu
- pachydermatous
- kabuk
- covering
- kabuk
- skin
- kabuk
- {i} peel
- kabuk
- bark
- kabuk
- {i} mantle
- kabuk
- {i} jacket
Did you cook the potatoes in their jackets?
-Patatesleri kabuklarıyla mı pişirdin?
- kabuklular
- shellfish
- ceviz gibi kabuklu yemiş
- nut
- kabuk
- paring
- kabuk
- pod
- kabuk
- rine
- kabuk
- cover
- kabuk
- {i} integument
- kabuk
- incrustation
- kabuk
- husk
- kabuk
- squama
- kabuk
- carapace
- kabuk
- tegument
- kabuk
- barque
- kabuk
- shruck
- kabuk
- crustal
- kabuklular
- crustaceans
- kabuk
- (kuruyemiş) nutshell
- kabuk
- hull
- kabuk
- (midye vb.) shell
- kabuk
- rind, peel, skin, hull (of a fruit); pod, husk (of a vegetable or grain); shell (of a nut)
- kabuk
- cockleshell
- kabuk
- scurf
- kabuk
- eggshell
Where do I throw these eggshells?
-Bu yumurta kabuklarını nereye atarım?
- kabuk
- (hayvan) carapace
- kabuk
- scab (of a wound)
- kabuk
- cockle
- kabuk
- scale
- kabuk
- outer covering, cover; (ağaç) bark; (meyve, sebze) pod, rind, peel, shell, skin, jacket; peelings" " soyuntu; skin, scale, shell, carapace; (yeryüzü) crust; (yara) scab
- kabuk
- scab
The blisters have formed scabs.
-Kabarcıklar kabukları oluşturdu.
- kabuk
- (Anatomi) cortex
- kabuk
- encrustation
- kabuk
- shuck
- kabuk
- (shellfish) shell
- kabuk
- coat
- kabuk
- (yara) eschar
- kabuk
- (bakla vs.) pod
- kabuk
- Cortes
- kabuk
- rind
- kabuk
- peelings
- kabuk
- (Anatomi) cortex
- kabuk
- incrustations
- kabuk
- {f} cast
- kabuk
- clamshell
- kabuk
- valve
- kabuk
- (Anatomi) crusta
- kabuk
- cowrie
- kabuk
- shucks
- kabuklular
- conchifera
- sert kabuklu
- hard shell
- sert kabuklu
- scutellated
- tohumu çifte kabuklu bitki
- dicotyledon
- yumuşak kabuklu yumurta
- wind egg
- çift kabuklu midye
- (Tabiat Doğa) (yumuşakçalar, naime) bivalve
- çift kabuklu yumuşakça
- bivalve
المصطلحات ذات الصلة
التركية - التركية
تعريف kabuklu في التركية التركية القاموس.
- Kabuğu olan
- kabuklu bit
- Koşnil
- KABUK
- (Osmanlı Dönemi) Bazı hayvanların katı mahfazaları
- KABUK
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyin dışındaki sert örtü, kışır
- KABUKLULAR
- Kabukları, yapılarındaki kireçli tuzlar dolayısıyla sertleşmiş olan, solunum aygıtları balıklara benzeyen, çok hücreli hayvanlardan eklem bacaklılar sınıfı
- Kabuk
- kavkı
- Kabuk
- (Osmanlı Dönemi) KIRF
- Kabuk
- (Osmanlı Dönemi) SELİHA
- Kabuk
- kışır
- KÂBUK
- (Osmanlı Dönemi) f. Yuva. Kuş yuvası
- kabuk
- Ekmeğin pişme sırasında içinden daha çok sertleşen dış bölümü
- kabuk
- Bir hayvanı dıştan örten kitinli, kalkerli, silisli, kemiksi veya boynuzsu örtü, kavkı: "Herhâlde kabuklu bir deniz hayvanının kabuğu kesmiş olacak."- S. F. Abasıyanık
- kabuk
- Bir sıvı veya atmosferi dıştan saran, sert katman
- kabuk
- Nesneyi örten dış katman
- kabuk
- Bir hayvanı dıştan örten kitinli, kalkerli, silisli, kemiksi veya boynuzsu örtü, kavkı
- kabuk
- Bir kimseyi başkalarıyla ilişki kurmaktan uzaklaştıran şey
- kabuk
- Toprak yüzünde, kimi madensel ve örgensel özdeklerin yığılıp sertleşmesiyle oluşan ince katman
- kabuk
- Bir öğeciğin çekirdeği çevresinde dolanan eksiciklerin yerleştiği katmanlardan her biri
- kabuk
- Deri üzerinde bir yaranın veya sivilcenin kurumasıyla oluşan sertçe bölüm
- kabuk
- Bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş sertçe bölüm, kışır
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - التركية
تعريف kabuklu في الإنجليزية التركية القاموس.
- kabuk
- dökmek deri