التركية - التركية
تعريف iftikar في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) fakirlik; Allah'a karşı fakirliğini hissetme
- İFTİKAR
- (Osmanlı Dönemi) Tevazu'. Alçak gönüllülük
- İFTİKAR
- (Osmanlı Dönemi) Yoksulluğunu, fakirliğini açığa vurmak
- İFTİKAR
- (Osmanlı Dönemi) Çok ihtiyacı olmak
- İFTİKAR
- (Hukuk) İhtiyaç, ihtiyaç halinde olma; yoksulluk gösterme