التركية - التركية
تعريف fahri̇ye في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Bir kimsenin kendini medih için söylediği söz veya şiir. Fahre mensub ve müteallik olan
- fahriye
- Birini övmek için kaleme alınan divan edebiyatı nazım türü
- fahriye
- Divan edebiyatı şairlerinin kendi özelliklerini övdükleri şiir ya da şiir bölümü
- fahriye
- Divan edebiyatında şairlerin kendi özelliklerinden övünerek söz ettikleri manzume veya manzumenin bir bölümü
- fahriye
- Divan şairlerinin kendilerini övdükler kaside