التركية - التركية
تعريف füc'e في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Ansızın, birdenbire
- FÜC'ETEN
- (Osmanlı Dönemi) Apansızın. Birdenbire. Ansızın. Hiç beklenmedik anda
- FÜC'ETEN
- (Hukuk) Ansızın, birdenbire
- füc'eten
- (Osmanlı Dönemi) âniden, birdenbire