تعريف cause or instance of sorrow or pain; that which afflicts or distresses; trial في الإنجليزية التركية القاموس.
- grief
- keder
O felaketten kurtulmaya çalışmak yerine kederi içinde debeleniyor gibi görünüyordu.
-She seemed to be wallowing in her grief instead of trying to recover from the disaster.
Karısı öldüğünde o derin bir keder içindeydi.
-He was in deep grief at the death of his wife.
- grief
- ıstırap
- grief
- tasa
- grief
- büyük üzüntü
- grief
- teessür
- grief
- acı
Acılar ha demeyle dinmez.
-You cannot put time limits on grief.
Keder en kötü acılardan biridir.
-Grief is one of the worst sufferings.
- grief
- {i} üzüntü
Onun konuşması onu üzüntüsünden uzaklaştırdı.
-His talk distracted her from grief.
Çocuğu öldükten sonra, o üzüntüden neredeyse çıldırdı.
-She went nearly mad with grief after the child died.
- grief
- come to grief felakete uğramak
- grief
- elem
- grief
- (isim) acı, üzüntü, dert, gam, keder
- grief
- felâket
O felaketten kurtulmaya çalışmak yerine kederi içinde debeleniyor gibi görünüyordu.
-She seemed to be wallowing in her grief instead of trying to recover from the disaster.
- grief
- bela
- grief
- {i} gam
- grief
- belâsını bulmak
- grief
- meyus
- grief
- bedbaht
المصطلحات ذات الصلة
تعريف cause or instance of sorrow or pain; that which afflicts or distresses; trial في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- grief
Surely, he hath borne our griefs, and carried our sorrows. -Isaiah 53:4.