التركية - الإنجليزية
تعريف bulutsuz في التركية الإنجليزية القاموس.
- cloudless
- unclouded
- clear
On a clear day, you can see Mt. Fuji.
-Bulutsuz bir günde Fuji dağını görebilirsiniz.
Look at the clear sky.
-Bulutsuz gökyüzüne bak.
- azure
- Bulut
- (isim) Cloud
The sky has gradually clouded over.
-Gökyüzü yavaş yavaş bulutlandı.
The sky today is blue, without a cloud.
-Gök bugün mavi, bulutsuz.
- bulutsuz gökyüzü
- hyaline
- bulutsuz olarak
- cloudlessly
- bulut
- nebule
- bulut
- (tüy şeklinde) plume
- bulut
- slang dead drunk
- bulut
- white puffy collection of water in the sky
- bulut
- overcast
All of a sudden the sky became overcast.
-Gökyüzü aniden bulutlandı.
It's been overcast for the past few days.
-Geçtiğimiz birkaç gün boyunca hava bulutluydu.
المصطلحات ذات الصلة
التركية - التركية
تعريف bulutsuz في التركية التركية القاموس.
- Bulutu bulunmayan, açık, berrak: "Burası seması bulutsuz, güneşi berrak bir yeşil saha idi."- H. C. Yalçın
- Bulutu bulunmayan, açık, berrak
- Bulut
- (Osmanlı Dönemi) TAHMİRE
- Bulut
- (Osmanlı Dönemi) TAHLEE
- Bulut
- (Osmanlı Dönemi) YA'BUB
- Bulut
- (Osmanlı Dönemi) TAHA
- Bulut
- (Osmanlı Dönemi) SEFİYY
- Bulut
- (Osmanlı Dönemi) GAYM
- Bulut
- (Osmanlı Dönemi) SÜDD
- Bulut
- (Osmanlı Dönemi) ACAC
- Bulut
- sehab
- Bulut
- ebr
- bulut
- Keder, endişe
- bulut
- Herhangi bir şeyden oluşan yoğun yığın
- bulut
- Atmosferdeki su damlacıkları ve buz taneciklerinin görülebilir yoğunluk kazanmasıyla oluşan, biçimleri, yükseklikleri ve yol açtıkları hava olaylarıyla birbirinden ayrılan yığınlar: "Mavi maviydi gökyüzü / Bulutlar beyaz beyazdı / Boşluğu ve üzüntüsü / İçinde ne garip bir yazdı."- A. H. Tanpınar
- bulut
- Keder, endişe: "Gazinin şen çehresi üstünden ciddi bir düşüncenin bulutu geçer gibi oldu."- Y. K. Karaosmanoğlu
- bulut
- Herhangi bir şeyden oluşan yoğun yığın: "Zehirli bir çekirge bulutu gibi oraya üşüşen Avrupalılar..."- Ö. Seyfettin
- bulut
- Su buharlarının yoğunlaşmasıyla meydana gelen ve gökyüzünde mahiyetine göre farklı yükseklikte bulunan hava kütlesi
- bulut
- (Osmanlı Dönemi) sehâb