التركية - الإنجليزية
تعريف bilinçli في التركية الإنجليزية القاموس.
- conscious
Humans are conscious beings.
-İnsanlar bilinçli varlıklardır.
A human is a conscious being.
-Bir insan, bilinçli bir varlıktır.
- deliberative
- (Tıp) consciousness
- facultative
- knowing
- awake
- concious
- bilinç
- consciousness
The documentary is meant to raise consciousness about the plight of the poor.
-Belgesel, yoksulların durumu hakkında bilinçlendirmek demektir.
Life is a state of consciousness.
-Hayat bir bilinç halidir.
- bilinç
- conscious
Tom is barely conscious.
-Tom neredeyse hiç bilinçli değil.
The documentary is meant to raise consciousness about the plight of the poor.
-Belgesel, yoksulların durumu hakkında bilinçlendirmek demektir.
- bilinçli bir şekilde
- consciously
- bilinçli olarak
- consciously
- bilinçli bir şekilde
- facultatively
- bilinçli olarak
- deliberatively
- bilinçli tüketici
- concious consumer
bilinçli tüketiciler bir malın tsedamgasına bakar.
- bilinçli karar vermek
- make conscious decisions
- bilinçli olmayan süreçler
- (Pisikoloji, Ruhbilim) nonconscious processes
- bilinçli seçim
- informed choice
- bilinçli seçimler yapmak
- make conscious choices
- bir bilinçli
- semiconscious
- bilinç
- conscience
Conscience is the knowledge that someone is watching.
-Bilinç birinin izlediği bilgidir.
- Bilinç
- (Tıp) mind
- bilinç
- scruple
- bilinç
- the conscious
- bilinç
- awareness
- bilinç
- feeling
- bilinç
- The conscious, consciousness
- içerik bilinçli anahtarlama
- content aware switching
- kısmen bilinçli olarak
- semiconsciously
- yarı bilinçli
- semiconscious
المصطلحات ذات الصلة
التركية - التركية
تعريف bilinçli في التركية التركية القاموس.
- Kendi etkinliğinin farkında olan, şuurlu
- Bilinci olan
- Kendi etkinliğinin farkında olan, şuurlu: "Böylece dizi, bir bilinçli giriş, bir bilinçli sonuç ile çerçevelenince elbette daha iyi anlaşılmış olur."- H. Taner
- şuurlu
- Bilinç
- es
- Bilinç
- şuur
- BİLİNÇ
- (Osmanlı Dönemi) t. Psk: İnsanın kendi varlığından ve kendine tesir eden çevresinde meydana gelen hadise ve değişikliklerin, bilgisine sahip olması hali. Şuurun dereceleri vardır. Meselâ: Düşünüyorum ve düşündüğümü biliyorum, yine düşündüğümü bildiğimi de biliyorum ve hakeza. Şuurlu olma ruhun bir vasfıdır. Maddede şuur yoktur. Ve şuurun maddi izahı şuursuzca bir izah olup batıldır. (Bak: Şuur)
- BİLİNÇ
- (Hukuk) Şuur
- bilinç
- Bir toplumdaki ruhî etkinliklerin veya ruhî durumların bütünü
- bilinç
- Dimağ
- bilinç
- İnsanın kendisini ve çevresini tanıma yeteneği, şuur
- bilinç
- Temel bilgi, temel görüş
- bilinç
- Algı ve bilgilerin zihinde duru ve aydınlık olarak izlenme süreci, şuur
- bilinç
- Bir toplumdaki ruhsal etkinliklerin veya ruhsal durumların bütünü
- bilinç
- Algı ve bilgilerin zihinde duru ve aydınlık olarak izlenme süreci, şuur: "Davranışlarını bir an önce bilincinin denetiminden kurtarmak için, kadehleri birer dikişte boşaltmaya mı başladı?"- F. R. Atay