التركية - التركية
تعريف beli̇ğ في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Edb: Belâgatli kimse. Meramını tamamen, noksansız ve güzel sözlerle anlatmağa muktedir olan
- (Osmanlı Dönemi) Kâfi derecede olan. Yeter olan
- beliğ
- Anlaşılır
- beliğ
- (Osmanlı Dönemi) maksadını tamamen, noksansız ve güzel sözlerle anlatan, hâlin gerektirdiğine ve muhataplara uygun konuşan
- beliğ
- Belâgati olan, belâgatli