الإنجليزية - التركية
تعريف banishment, a person banished في الإنجليزية التركية القاموس.
- exile
- sürgüne göndermek
- exile
- {f} sürmek
- exile
- sürgün
Kendi ülkesinden sürgün edildi.
-He was exiled from his own country.
Napolyon 1814 yılında Elba Adasına sürgüne gönderildi.
-Napoleon was exiled to the island of Elba in 1814.
- exile
- {f} sürgün etmek
- exile
- sürgüne yollamak
- exile
- nefiy
- exile
- yurdundan sürülme
- exile
- {f} sür
Sürgünlerin çoğu öldürüldü veya esir alındı .
-Most of the exiles were killed or captured.
Santa Ana Küba'da sürgünde yaşıyordu.
-Santa Ana was living in exile in Cuba.
- exile
- sürülen kişi
- exile
- {i} sürgünde yaşama
- exile
- {i} sürgün edilen kimse
- exile
- {f} kovmak
- exile
- {i} sürülme
المصطلحات ذات الصلة
banishment, a person banished
الواصلة
banishment, a per·son banishedالنطق
Resimler
المفضلات