تعريف apostate في الإنجليزية التركية القاموس.
- {s} dönek
- siyasi parti veya inancını değiştiren kimse
- dininden dönmüş
- inanç değiştiren kimse
- din değiştiren kimse
- din değiştiren
- {i} dininden dönmüş kimse
- {i} (dininden/prensiplerinden/inançlarından) dönen kimse
- s din değiştiren
- kaçak
- mürtet
- false
- {s} takma
Politikacı ne peruk ne de takma diş taktığını iddia etti.
-The politician claimed that he wore neither a wig nor false teeth.
Tom takma dişlerini çıkardı.
-Tom took out his false teeth.
- false
- yanlış
O, iki yanlış başlama yüzünden yarıştan diskalifiye edildi.
-She was disqualified from the race for two false starts.
Haber yanlışmış gibi görünüyor.
-It seems that the news was false.
- false
- {s} sahte
Sahteciliğe karşı savaştım.
-I contended against falsehood.
Polise sahte bir isim ve adres verdi.
-He gave the police a false name and address.
- false
- (Muzik) falso
- false
- sadık olmayan
- false
- {s} hain
- false
- kuvvetlendirmek veya muhafaza etmek için konulan ahenksiz
- false
- (Askeri) SAHTE, YALAN, YANLIŞ, HATALI
- false
- yalandan
Bizi yalandan gerçeğe götür.
-Lead us from falsehood to truth.
- false
- vefasız
- false
- {s} falsolu
- false
- {s} hileli
- false
- asılsız
Linda Dan'ı onunla evlenmeye zorlamak için asılsız gebelik iddialarında bulundu.
-Linda made false claims of pregnancy to force Dan to marry her.
- false
- hakikatsiz
- false
- yapma
- false
- numaradan
- false
- {s} hatalı
Aksilikler ve hatalı başlangıçlar olacak.
-There will be setbacks and false starts.
- false
- {s} haksız
المصطلحات ذات الصلة
تعريف apostate في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- Guilty of apostasy
We must punish this apostate priest.
- A person who has renounced a religion or faith
- false
- {n} one that forsakes his religion or party
- not faithful to religion or party or cause
- a disloyal person who betrays or deserts his cause or religion or political party or friend etc
- A person who renounces a religion or faith
- one who has forsaken his religion for another; a pervert; a renegade
- Pertaining to, or characterized by, apostasy; faithless to moral allegiance; renegade
- {i} one who is guilty of committing heresy; traitor
- One who has forsaken the faith, principles, or party, to which he before adhered; esp
- To apostatize
- {s} guilty of apostasy (abandonment of religious vows or values)
- An apostate is someone who has abandoned their religious faith, political loyalties, or principles. = renegade, defector. someone who has stopped believing in a religion or supporting a political party
- One who, after having received sacred orders, renounces his clerical profession
- apostatical
- An apostate
- deconvert
- apostates
- plural of apostate