تعريف an order; a mandate or command; an injunction في الإنجليزية التركية القاموس.
- charge
- {i} suçlama
Suçlamaları ispat edemediler.
-They could not prove their charges.
Cumhuriyetçi liderler suçlamayı reddetti.
-Republican leaders denied the charge.
- charge
- şarj
Dün gece telefonumu şarja takmayı unuttum.
-I forgot to put my phone on the charger last night.
Arabamın bataryasını şarj etmek zorundayım.
-I have to charge the battery of my car.
- charge
- {f} kredi kartından almak
- charge
- {f} sorumlu tutmak
- charge
- doyurmak
- charge
- kondurmak
- charge
- iş vermek
- charge
- memuriyet
- charge
- (Ticaret) direktif
- charge
- (Kanun) ittiham
- charge
- (Otomotiv) batarya
Batarya tam olarak şarj oldu mu?
-Is the battery fully charged?
Arabamın bataryasını şarj etmek zorundayım.
-I have to charge the battery of my car.
- charge
- vergin
- charge
- saldırı
Saldırı ve darptan suçlandı.
-He was charged with assault and battery.
Tom saldırı ve darp ile suçlandı.
-Tom has been charged with assault and battery.
- charge
- {i} görev
Patron beni görevlendirdi.
-The boss put me in charge.
Sevmesen bile bu görevi almalısın.
-Even if you do not like it, you must take charge of it.
- charge
- (Askeri) Tank hücumu
- charge
- dolmak
- charge
- {i} iddia
- charge
- {f} uyarmak
- charge
- fiyat talep etmek
- charge
- doldurmak doyurmak
المصطلحات ذات الصلة
تعريف an order; a mandate or command; an injunction في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- charge