تعريف an individual or group who is a rival of another في الإنجليزية التركية القاموس.
- opponent
- muhalif
Acımasız hükümetler sık sık siyasi muhaliflerini cezaevine sokarlar.
-Tyrannical governments frequently put their political opponents in prison.
Kamuoyu, destekçiler ve muhalifler olarak keskin bir şekilde bölündü.
-Public opinion has been sharply divided into supporters and opponents.
- opponent
- {i} rakip
O, rakiplerine göre cömerttir.
-He is generous to his opponents.
Onlar onun rakiplerini tehdit etme tarzını beğenmediler.
-They did not like the way he threatened his opponents.
- opponent
- {s} karşıt
Karşıtlar genetik mühendisliği bitkilerin çapraz döllenme yapabileceğini ve diğer bitkilere zarar verebileceğini söylüyorlar.
-Opponents say genetically engineered crops can cross-pollinate and damage other crops.
- opponent
- {s} karşı
Karşıtlar genetik mühendisliği bitkilerin çapraz döllenme yapabileceğini ve diğer bitkilere zarar verebileceğini söylüyorlar.
-Opponents say genetically engineered crops can cross-pollinate and damage other crops.
Aday rakibi karşısında vahşi suçlamalar yaptı.
-The candidate made wild accusations against his opponent.
- opponent
- karşıki
- opponent
- (Dilbilim) karşıtdaş
- opponent
- (Dilbilim) karşıçıkan
- opponent
- {s} zıt
- opponent
- {i} düşman
- opponent
- (Askeri) MUHALİF, RAKİP
- opponent
- {i} karşı taraf
- opponent
- {i} aleyhtar
المصطلحات ذات الصلة
تعريف an individual or group who is a rival of another في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- opponent