التركية - الإنجليزية
تعريف amirler في التركية الإنجليزية القاموس.
- (Askeri) superiors
Be respectful to your superiors, if you have any.
-Eğer varsa amirlerine saygılı ol.
- plural of superior
- amir
- superior
This man is my immediate superior.
-Bu adam benim en yakın amirimdir.
This man is my immediate superior.
-Bu adam benim en ilk amirimdir.
- amir
- chief
- amir
- ruler
- amir
- master
- amir
- charge
- amir
- disponer
- amir
- decreer
- amir
- (Ticaret) principal
- amir
- (Ticaret) curator
- amir
- governor
- amir
- (Ticaret) manager
- amir
- superintendent
- amir
- (Ticaret) task master
- amir
- in command
- amir
- (Kanun) impeditive
- amir
- taskmaster
- amir
- (Ticaret) business manager
- amir
- provost
- amir
- overlord
- amir
- superior, chief, governor; commanding, imperative
- amir
- masterful
- amir
- commanding, masterful
- amir
- in charge
- amir
- superior, chief; chief administrator; commander
- amir
- commander
- amir
- overman
- amir
- liege
My liege is a man of many talents.
-Benim amirim birçok yetenekleri olan bir adam.
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف amirler في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- amir
- A high title of nobility or office, used in Arabic countries and in some Turkic states
- Amir
- Strictly speaking, commander In Saudi Arabia, amir often means prince, but can mean governor of a province
- Amir
- an independent ruler or chieftain (especially in Africa or Arabia)
- Amir
- Literally, commander In many of the Arab states of the gulf, amir often means ruler or prince
- Amir
- blue
- Amir
- {i} male first name
- Amir
- Leader or commander
- amir
- Emir
- amir
- One of the Mohammedan nobility of Afghanistan and Sindh
- amir
- {i} emir, Muslim ruler (i.e. prince, commander, etc.); title for a descendant of Muhammad prophet of Islam
- amir
- One of the Mohammedan nobility of Afghanistan and Scinde
- amir
- Same as Ameer
المصطلحات ذات الصلة
التركية - التركية
تعريف amirler في التركية التركية القاموس.
- ümera
- AMİR
- (Osmanlı Dönemi) Devlete âit, mir
- AMİR
- (Hukuk) Emreden, buyuran
- AMİR
- (Osmanlı Dönemi) İmâr olunmuş
- AMİR
- (Osmanlı Dönemi) Mâmur eden, harâbelikten kurtaran, şenlendiren
- amir
- Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse
- amir
- (Osmanlı Dönemi) büyük memur, emreden, iş gösteren
- amir
- Buyuran, emreden (kimse)
- amir
- Buyuran, emreden kimse: "Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu."- B. Felek
- amir
- Satıcı veya ihracatçının gerekli belgeleri göstererek gönderdiği malların bedelini almak üzere bankaya başvuran kimse
- amir
- Buyurucu
- ÂMİR
- (Osmanlı Dönemi) (E) Büyük me'mur. Emreden, iş gösteren
- ÂMİR
- (Osmanlı Dönemi) Huk: Bir kimseyi öldürmek veya bir uzvunu kesmek ve sakatlamak tehdidiyle bir filli yapmaya veya yapmamaya zorlayan ve bu tehdidi yapmaya muktedir olan kimse. Bak: İhcâc
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - التركية
تعريف amirler في الإنجليزية التركية القاموس.
- Amir
- emir
- Amir
- (isim) emir